جدای از اینکه تبلیغ مسافرت به کشورهای غربی در صدا و سیما «ظاهراً» ممنوع است، جای این سؤال باقیست که چرا رسانه ملی تبلیغ کشوری را انجام می دهد که ما هم اکنون با او در نبرد استراتژیک هستیم؟ آیا مسئولین رسانه سریال هایی که هر شب پخش می کنند را تاکنون تماشا نکردند تا متوجه این موضوع شوند؟ اگر تماشا کردند و متوجه نشدند، آیا نباید نسبت به صلاحیت ایشان تأمل کرد؟

لازم به ذکر است که دامنه چنین تناقضی در رسانه ملی بسیار فراتر از اینهاست. اگر تاکنون پخش فیلم های آمریکایی با وسواس خاصی و بصورت حداقلی صورت می گرفته، اکنون شبکه نمایش را می توان شبکه ای در بست در اختیار هالیوود دانست. چنین اقدامی قطعاً این تناقض جدی را در ذهن مخاطب بوجود خواهد آورد که «اگر آمریکا بد است، چرا فیلم هایش را نشان می دهید و اگر خوب است، چرا اینقدر از او بد می گویید؟»
 

ریشه چنین تناقضی البته این حقیقت است که صدا و سیمای ما عامل جذابیتی جز فیلم و سریال نمی شناسد. ویژه برنامه عید او، آخرین فیلم های هالیوودی است. وقتی می خواهد با شبکه های جذاب و سیاسی ماهواره ای مقابله کند، شبکه فیلم تأسیس می کند. وقتی می خواهد چهارشنبه سوری مردم را در خانه نگه دارد، فیلم پخش می کند.

فی الواقع چرا مدل های موفقی مانند 90 و هفت در صدا و سیما تکثیر نشده و 90 سیاسی، 90 اقتصادی، 90 فرهنگی، 90 علمی و 90 اجتماعی بوجود نمی آید؟ آیا جذابیت مناظره های روبه فردای مرحوم، واقعاً کمتر فیلم های 2012 هالیوودی است؟ اگر مسئولین رسانه در این موضوع شک دارند، نگاهی به شبکه های ماهواره ای فارسی زبان داشته باشند تا ببینند در شبکه موفقی چون من و تو، تنها یک سریال پخش می شود که آن هم «پوآرو» می باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: