طراحان این تحریمها پس از چند سال اخیر متوجه شدهاند که اجماع در سطح حاکمیت برای توقف برنامه هستهای ایران یا معامله در این زمینه، بسادگی قابل خدشه نیست، بنابراین، دور جدید تحریمها را با تمرکز بر مسئله اقتصاد کشور طراحی کردند تا فشار اصلی را به بدنه مردم بویژه طبقه متوسط به پایین وادار کنند و با وارد کردن شوک معیشتی، محاسبه ملت در مورد برنامه هستهای را تغییر دهند.
در این طراحی بنحوی هدفگذاری شده بود و البته همچنان این روند ادامه دارد که مردم در مورد هزینه- فایده انرژی هستهای دچار تردید شوند و از دولت بخواهند که ادامه فعالیتهای هستهای کشورشان را بمنظور توقف فشارها و تحریمها و در واقع بهبود معیشتشان تعطیل کند.
در عین حال، اگرچه در ماههای اخیر مشکلاتی در بازار و بودجه کشور پدید آمد، اما دولت بتدریج بر اوضاع مسلط شده، میزان فروش نفت ایران به حالت عادی بازگشته و حتی افزایش نرخ ارز برکاتی از جمله تقویت تولید داخل و صادرات برای کشور به همراه داشته است.
در این شرایط، یوکیا آمانو مدیرکل ژاپنی آژانس انرژی اتمی که ظاهرا وظیفه دارد هرگاه تحریمها به دیوار سفت بر میخورد، از موضع فنی و جایگاه حقوقی خود یک فضاسازی سیاسی علیه کشورمان را کلید بزند، مجدداً ادعا کرده است که ایران برای اثبات صلح آمیز بودن فعالیت هستهایش با آژانس همکاری کامل نمیکند.
ادعای آمانو در حالی است که درخواست اصلی آژانس بازدید از پارچین است و ایران نیز تأکید دارد که پارچین یک مرکز نظامی است و ضرورتی به بازدید از آن توسط آژانس بر اساس آنچه که در انپیتی آمده است، وجود ندارد اما با این حال، جمهوری اسلامی حاضر است در جریان یک مدالیته روشن و سر و ته دار نه مشابه آنچه که در سال 2006 رخ داد، حتی اجازه بازدید از این مرکز را نیز بدهد.
آژانس در سال 2006 مدالیتهای با ایران امضا کرد که ایران به همه سوالات آن پاسخ داد اما آژانس با سوء استفاده از مدالیته، یک بند دیگر تحت عنوان مطالعات ادعایی را مطرح کرد که از آن به بعد تا به امروز نیز تمام ادعاهای خود در مورد ابعاد نظامی فعالیت هستهای ایران را به این بند مستند میکند.
نظرات شما عزیزان:
|