* از سمتهای پایین شروع کردم، در اوج کارم در سال 1365 کارخانه ما در آن سال 7 بار بمباران هوایی شد، در اثر بمباران فعالیت کارخانه متوقف و کار ما هم این بود که آغاز به نوسازی و بازسازی کارخانه کردیم، یعنی صبح کارخانه گاهی بمباران میشد و ما شب بازسازی میکردیم، در آن زمان مدیر بازسازی کارخانه بودم تا سال 1375 که کارخانه کاملاً بازسازی شد، البته دولت وقت بسیار حمایت کرد، حمایتی که به لحاظ ارزی و ریالی محدودیتی نداشت، بنابراین ما به همراه پرسنل با علاقه مجدداً کارخانه را راهاندازی کردیم.
* متأسفانه کارخانه کاغذسازی پارس با قدمت 40 ساله (از سال 1349 تاکنون) تعمیرات و بازسازی اساسی نداشته است، ماشین آلات همه برای گذشته هستند. ظرفیت کاغذسازی ما 105 هزار تن است و در شرایط فعلی (مهرماه 91) 30 درصد را در صورت داشتن مواد اولیه میتوانیم تأمین کنیم.
* کاهش تولیدات داخلی عاملی برای گرانیهاست؛ یعنی ظرفیتی که کارخانه کاغذسازی پارس و مازندران داشت کاهش یافت، تولیدات این دو کارخانه تنها چاپ و تحریر است، نوسانات قیمت را اغلب در چاپ و تحریر داریم، علاوه بر کاهش تولیدات داخلی که بد نیست عنوان کنم گاهی تولید کاغذ پارس به صفر میرسید، آن هم به دلیل نداشتن مواد اولیه و نقدینگی؛ دیگری نوسانات ارزی، کاهش واردات و عدم اطمینان بخش خصوصی به تثبیت ارز طی ماههای گذشته و... عواملی بود که قیمت کاغذ چاپ و تحریر را افزایش داد، به خصوص شرایط فعلی که نزدیک بازگشایی مدارس، دانشگاهها و مراکز علمی این مهم هم روی قیمتها تأثیرگذار بود.
* اگر کارخانجات داخلی تقویت میشدند، دلالان نمیتوانستند تا این حد مانور دهند؛ صددرصد در حال حاضر نقش دلالان پررنگ است، البته اطلاعاتی از واردات کاغذ و قیمت آن ندارم، ولی شنیدههای ما میگویند با ارز مرجع وارد و با ارز آزاد فروختند، کارخانجات داخلی ما متأسفانه در این دوره بسیار صدمه دیدهاند.
* مشکل اساسی که کارخانجات داخلی دارند، علاوه بر عدم بازسازی و نوسازی اینکه متأسفانه با اینکه ما تولیدات داخلی نداشتیم، اما سازمان حمایت قیمت ما را کنترل میکند یعنی قیمت تمامشده ما بیش از آن چیزی است که سازمان حمایت به ما تخصیص داد؛ بنابراین یکی از زیانهایی که صنایع داخلی میبیند از قیمتی است که سازمان حمایت برای ما تعیین کرده، البته اخیر سازمان حمایت مجوزهایی به ما دادهاند، اما باز کافی نیست.
با این نوسانات ارز متأسفانه مواد اولیه داخلی و خارجی طی 6 ماهه گذشته حدود 60 تا 65 درصد قیمتها افزایش پیدا کرده اما قیمت کاغذ ما ثابت مانده است، یکی از زیانهایی که صنایع داخلی میبینند همین موضوع است که سازمان حمایت از حقوق مصرفکننده براساس نوسانات بازار قیمت ما را تعیین نکرده است.
* ما در داخل کشور محدودیت داریم، به خصوص در شمال کشور، و واردات هم مشکلات خاص خود را دارد، معتقدم در خوزستان باید در صنایع کاغذسازی سرمایهگذاری کرد، در شرایط فعلی تولید آنچنانی نداریم که اینجا تعهد دهم که مثلاً این درصد را میتوانم تأمین کنم، شاید زیر 10 درصد باشد، اما تولید کارخانه مازندران را نمیدانم، فکر کنم 35 تا 40 درصد نیاز کشور را بتواند تأمین کند.
* در شرایط فعلی 33 سالی است که در صنعت کاغذ تجربه دارم. معتقدم کارخانه کاغذ پارس باید خطوط تولید خود را متوقف کند، این کار برایش اقتصادیتر است اما بنا به دلایلی سهامدار ما علاقمند است پرسنل و شرایط حفظ شوند.
مشروح این گفتوگو را اینجا بخوانید.